Uş gine geldüm, Yunus Emre

Uş gine geldüm ben bunda sır sözin ‘ıyân eyleyem
Bir söz ile yiri gögi cümlesin hayrân eyleyem

Dilerisem ten eyleyem dilerisem cân eyleyem
Gönlümi Tûr cânum Mûsâ ‘ışkı Süleymân eyleyem

Dirlik bana karşu gele ben dirligün boynın uram
Ölüm eger vâcib ola cânumı kurbân eyleyem

‘Îsâ ki Meryem'e varur şöyle varam ben ol Hakk'a
Fazlı yolında ol Hakk'un ‘âlemi handân eyleyem

Azrâîl ne kişi durur kasd idebile cânuma
Ben anun kasdını gine kendüye zindân eyleyem

Yâ Cebrâîl kim ola kim hükm ide benüm âhuma
Yüz bin Cebrâîl gibiyi bir demde perrân eyleyem

Bu bizden öndin gelenler ma'nîyi pinhân didiler
Ben anadan togmış gibi geldüm ki ‘uryân eyleyem

Yûnus senün gönlün evi Hak varlıgı toptoludur
Uş geldüm ki ‘âşıklara varlıkdan ihsân eyleyem