benem, yunus emre

Ol Kâdir-i Kün feyekûn lutf idici Sübhân benem
Kesmedin rızkını viren cümlelere sultân benem

Nutfeden Âdem yaradan yumurdadan kuş düreden
Kudret dilini söyleyen zikr eyleyen Sübhân benem

Kimini zâhid eyleyen kimini fâsık eyleyen
Ayıblarını örtüci delîlile burhân benem

Bir kulına atlar virüp 'avret ü mâl çoklar virüp
Hem birinün yok bir pûlı rahm idici Rahmân benem

Benem ebed benem bekâ ol Kâdir ü Hay mutlaka
Hızır ola yarın saka anı kılan Gufrân benem

Dört dürlü nesneden hâsıl bilün benem uşda delil
Odıla su toprag u yil bünyâd kılan Yezdân benem

Ete deri sünük çatan ten perdelerini dutan
Kudret işüm çokdur benüm hem zâhir ü 'ıyân benem

Hem bâtınam hem zâhirem hem evvelem hem âhirem
Bu cümlesini yaradup hem tertibi kılan benem

Yokdur arada tercemân andagı iş bana 'ıyân
Oldur bana viren lisân ol denize 'umman benem

Bu yiri gögi yaradan bu 'Arş'ı Kürs'i durudan
Bin bir adı vardur Yûnus ol sâhib-i Kur'ân benem